Sześć.

Błogosławieni głupcy, nie obnoszący się dumnie ze swą ignorancją,

I błogosławieni mędrcy, mający na uwadze nieustannie powiększające się pola własnej niewiedzy, przychodzące wraz z każdym poznaniem.

Błogosławieni strapieni, nie uciekający się ze swą opowieścią do obcych uszu,

I błogosławieni cisi, śpiewający swą pieśń zaledwie wśród ptaków.

Błogosławieni zgnębieni, stawiający wciąż z namaszczeniem najmniejsze swe kroki, nie znając nadal celu, ani przyczyny.

I błogosławieni przegrani, zachowujący spokój ducha wśród burzy.